: : BRT : :

Kebimbangan terhadap kesesakan lalu lintas, pencemaran alam sekitar yang teruk dan isu-isu keselamatan tenaga telah mendorong pembuat keputusan untuk mencari sistem pengangkutan awam berkapasiti tinggi bagi mengurangkan masalah kesesakan lalu lintas. Walau bagaimanapun, satu cabaran besar bagi perancang pengangkutan sekarang adalah untuk membangunkan satu sistem pengangkutan yang berkualiti tinggi di bawah pembiayaan terhad. Bus Rapid Transit (BRT), berciri-cirikan kenderaan moden, serta dilengkapi dengan aplikasi  teknologi sistem pengangkutan pintar (ITS), baru-baru ini telah mendapat perhatian daripada pembuat dasar (Deng&Nelson 2012).

Berbanding dengan lain-lain bentuk pengangkutan awam berkapasiti tinggi, sistem BRT lebih fleksibel dan boleh dibina secara berperingkat dan menawarkan lebih ekonomi. Sesetengah bahagian infrastruktur sistem BRT boleh beroperasi bersama-sama dengan sistem Light Rail Transit (LRT) tanpa kehilangan prestasi, manakala infrastruktur BRT yang lain membenarkan perkhidmatan bas konvensional akses kepada bahagian-bahagian tertentu untuk memudahkan sambungan rangkaian dan peningkatan prestasi. BRT juga boleh dilaksanakan dalam kombinasi dengan pelbagai strategi pengurusan permintaan perjalanan (TDM). Sementara (Wright&Hook 2007) mencadangkan bahawa BRT boleh menjadi cara yang berkesan untuk menyediakan perkhidmatan pengangkutan yang berprestasi tinggi.

Di beberapa buah bandar, operasi BRT telah menyumbang kepada pengurangan kesesakan dan meningkatkan kelajuan trafik secara keseluruhan, yang boleh meningkatkan ekonomi bahan api kenderaan dan pelepasan pencemaran yang lebih rendah. Selain itu, BRT juga boleh meningkatkan aliran trafik secara keseluruhan dan mengurangkan konflik antara kenderaan BRT dan trafik lain. BRT menunjukkan kos pelaburan modal yang agak rendah bagi setiap perbatuan. Di samping itu, pelaksanaan sistem BRT juga dapat mengurangkan kos pembinaan lebuh raya yang baru. 

Bergantung kepada persekitaran operasi, sistem BRT mampu untuk mencapai penambahbaikan kualiti perkhidmatan seperti penjimatan masa perjalanan 15 hingga 25 peratus dan peningkatan dalam kebolehpercayaan yang dapat memberi keuntungan kepada penumpang. Tambahan pula, sistem BRT dapat beroperasi dengan nisbah kenderaan yang lebih rendah berbanding dengan jumlah penumpang. 

Di samping itu, BRT juga mampu menyediakan faedah alam sekitar  seperti mengurangkan pencemaran tempatan, gas rumah hijau, dan penggunaan bahan api dengan mengalihkan penggunaan kenderaan persendirian kepada transit awam. Selanjutnya, agensi transit yang menggunakan kenderaan BRT dengan bahan api alternatif dan kawalan pencemar pelepasan menggalakkan lagi keharmonian alam sekitar (Hinebaugh 2009).

Tarikan BRT utama bagi pembuat dasar adalah bahawa ia mempunyai potensi besar untuk menjadi satu pendekatan yang kos efektif untuk menggerakkan sebilangan besar penumpang. Walaupun kos sebenar BRT banyak bergantung kepada keadaan setempat, namun kos modal dan kos operasi sistem-sistem BRT adalah lebih rendah berbanding sistem berasaskan rel yang sama (Wright&Hook 2007). Kelebihan keberkesanan kos ini telah menjadikan BRT dapat dilaksanakan di kawasan bandar-bandar bajet yang terhad yang tidak mampu menyediakan operasi transit berasaskan rel.

Rujukan

Deng, T. & Nelson, J. D.   2012.   Bus Rapid Transit Implementation in Beijing: An Evaluation of Performance and Impacts.  Research in Transportation Economics 

Hinebaugh, D.   2009.   Characteristics of Bus Rapid Transit for Decision-Making.

Wright, L. & Hook, W. B.   2007.    Bus Rapid Transit Planning Guide. Institute for Transportation & Development Policy New York.